Gedicht van een deelnemer

Tikketakke, tikketakke, tikketakke, tikketakke
De tijd tikt in mijn slaap en in mijn hoofd
Somber, te somber
Liever iets als pring, pring
Lichter, vrolijker
Want vandaag staat Buiten te wachten
Gezellig, warm, eensgezind
Licht en kleur, knutselen en kletsen
Werken, bewerken, verwerken Met klei, met verf, krijt of stof Samen eten en samen zijn
Elk zichzelf en toch voor de ander
Alles mag, dik voor elkaar, met elkaar
Kunst of kitsch, maakt niet uit
Advies en liefde overal altijd
Wat wil je nog meer?
Morgen en daarna

FvA

Een oord van genot
Een plek vol stilte en rust
Genieten volop

GVR

Geblokkeerd

Margo schreef het gedicht Geblokkeerd in november 2006. Twee maanden ervoor liep ze een hersenletsel op tijdens het sporten. Margo heeft het gedicht op Buiten voorgelezen in de Week van de Poëzie.

Veranderd, een ander, na die ene klap.
Wat is er toch gebeurd in dat hoofd van mij
dat niets meer vanzelf lijkt te gaan
waarin alleen nog maar pijn en prikkels lijken te
bestaan. Praten kost moeite, zoeken naar woorden
lezen, luisteren is moeilijker dan ooit tevoren
Emotes draaien voorbij, als in een mallemolen.
Wanhoop, hoe lang gaat dit duren, komt ‘t weer
goed Woede, waarom is mij dit overkomen.
Waanzin, geluid werd mijn vijand, maar hoe versla
je die? Angst, wie zal je begrijpen, hoe leg je het uit?
Berusting, toeval bestaat niet, dit is je lot
het zal je sterker maken, het geeft je kracht
Genieten moet je blijven doen, geluk is overal
Nu besef je pas goed hoe bijzonder elke dag is
Het leven gaat verder, vanaf de zijlijn kijk je toe
het gewone leven lijkt tastbaar dichtbij
De tijd wordt je beste vriend
alleen die kan je genezen
Elke dag een stapje dichterbij….

Gevangen in een lichaam
dat het even niet meer doet zoals het moet
Blijf positief denken, dan komt alles weer goed.

Margo, November 2006