Na 1 jaar vrijwilliger

Aan het eind van elk kalenderjaar kijkt men vaak terug op de gebeurtenissen van het afgelopen jaar en hoe deze invloed hebben gehad op jezelf als persoon. Voor mij valt dit moment bij Buiten rond februari. Ik ben namelijk inmiddels een jaar werkzaam als vrijwilliger bij Buiten en heb daarom ook het befaamde fotoboekje in ontvangst mogen nemen!
Eerst even een terugblik. Dit schreef ik een jaar geleden toen ik mezelf voorstelde in de Buitenkans.

Ik ben Dik Geraerts, ik ben 24 jaar en ben geboren en getogen in Hilvarenbeek. Ik woon nu bijna een jaar in het hartje van Tilburg. Ik loop nu al een aantal weken mee bij Buiten. Voordat ik de reden van mijn komst naar Buiten uit de doeken doe wil ik graag iets over mijzelf vertellen.

Ik ben in 2006 begonnen met de studie psychologie aan de Universiteit van Tilburg, in 2010 heb ik mijn bachelor Psychologie en Gezondheid gehaald waarna ik de master Medische Psychologie ben gaan volgen. Tijdens deze master heb ik veel geleerd over de wisselwerking tussen het lichamelijk en geestelijk welzijn van mensen en hoe ziekte deze wisselwerking kan beïnvloeden. Tijdens deze studie heb ik 16 maanden stage gelopen bij Revalidatiecentrum Leijpark te Tilburg.

Daar heb ik gewerkt met mensen met Niet-Aangeboren-Hersenletsel (NAH). Ik heb zowel met patiënten met ernstigere problematiek in de kliniek gewerkt als met mensen in de polikliniek. Daarnaast heb ik ook veel mensen gezien met MS, Parkinson, chronische pijn en problemen aan het houding- en bewegingsapparaat. Al met al heb ik in deze 16 maanden veel verschillende soorten mensen gezien met elk hun eigen problematiek.

Ik ben sinds 20 december 2012 afgestudeerd als psycholoog. Ik ben nu naarstig op zoek naar een baan in mijn straatje, maar aangezien de arbeidsmarkt op dit moment niet erg gunstig is gaat dat niet zo snel. Om in de tussentijd niet thuis te zitten en in contact te blijven met het werkveld heb ik aangeklopt bij Marthe en Tejo met de vraag of ik bij Buiten vrijwilligerswerk zou kunnen komen doen. Daarmee ben ik toch bezig met een stukje begeleiding van mensen met NAH en kan ik een zinvolle bijdrage leveren aan de dagbesteding van alle deelnemers bij Buiten.

En nu, na een jaar, waar sta ik nu? Het afgelopen jaar heb ik het nodige meegemaakt, allereerst heb ik kennis mogen maken met een hele grote groep leuke, lieve en deelnemers. Ik vind het enorm leuk om met zoveel verschillende persoonlijkheden te mogen werken. Toen ik net werkzaam was bij Buiten had de ene wat tijd nodig om aan een nieuw gezicht te wennen, terwijl de ander me meteen balken tegen de Buitenhuis liet schroeven of zijn hele tuinset mee liet schilderen. Ik heb gevoel dat ik als persoon en de dingen die ik doe door jullie word gewaardeerd en voel me daarom ook enorm thuis bij Buiten!

Het is voor mij ook een periode geweest waarin ik heel veel nieuwe praktische en creatieve dingen heb geleerd. Zoals ik eerder al zei heb ik (degene die nog nooit van zijn leven een boormachine, zaag of kwast in zijn handen had gehad) meegeholpen aan het bekleden van het Buitenhuis en het restylen van een hele tuinset. Daarnaast heb ik met mijn twee linkerhanden de eerste stappen gezet in het leren mengen van kleuren en de kwast ter hand genomen om bollen te leren schilderen. Helemaal nog niet zo makkelijk. Maar met de kundige hulp van de deelnemers, Marthe en Tejo is het helemaal goed gekomen!

In tegenstelling tot zelf nieuwe dingen te leren heb ik jullie en de andere vrijwilligers iets bijgeleerd over vermoeidheid na NAH. Dit heb ik gedaan door middel van workshops voor de deelnemers en een presentatie van mijn scriptie voor alle vrijwilligers van buiten. Ik heb beide met heel veel plezier gegeven en heb over zowel de workshops als de presentatie positieve feedback en bruikbare kritiek mogen ontvangen. Het vervolg van de workshops, de rollenspellen met betrekking tot assertiviteit zijn er helaas (nog) niet van gekomen en houden jullie daarom nog te goed van mij!

Ik weet dat ik in deze terugblik op het afgelopen jaar bij Buiten een groot aantal leuke, memorabele, interessante en mooie momenten niet opgetekend heb, dit komt mede doordat ik niet wilde dat mijn verhaal een complete oudejaarsconference zou worden. Maar geloof me, de momenten die ik bij Buiten het afgelopen jaar heb meegemaakt zal ik altijd met me mee dragen!